menu
spacer
 
| de vredessite / Midden-Oosten 2010 |
 
 
 

Ander Nieuws:
Weekjournaal over de Nieuwe Oorlog
 
week 22, 2010
31 mei

 
Wekelijkse selectie van ander nieuws,
gemaakt door het Landelijk Platform tegen de 'Nieuwe Oorlog'.
Om deze uitgave thuisbezorgd te krijgen, abonneer op de speciale mailing list.
 
De volledige tekst van de onvertaalde berichten is (tenzij anders aangegeven) in het Engels.
 
Een opmerking over "Fair Use Policy"
 

Vertaalde berichten:
 
Obama's nieuwe veiligheidsstrategie lijkt heel veel op de oude
 
De toespraak van president Barack Obama tot de examenklas van de militaire academie in West Point was bedoeld om een 'nieuwe' Amerikaanse nationale veiligheidstrategie aan te kondigen, niet zozeer door de woorden die hij sprak, maar wel door de manier waarop het Witte Huis de toespraak voorschotelde aan de pers en de pers zich op zijn beurt liet inspireren door het officiële verhaal.
 
De 'nieuwe' strategie benadrukt het samenwerken met de bondgenoten en het vragen om hulp aan andere regeringen in plaats van het agressieve unilateralisme van de regering Bush met zijn eis dat anderen moesten zeggen of ze voor of tegen de Verenigde Staten waren.
 
Maar de globale doelen en het kader van de internationale politiek, zoals die in de toespraak tot uitdrukking kwamen, waren grotendeels ongewijzigd. In de toespraak weerklonk alles wat we al eerder hebben gehoord - tot ver terug in de 20e eeuw. De Verenigde Staten waren al lang voor de oorlog in Vietnam overbewapend en overbelast, en voorzien van regeringen met een vrijwel grenzeloze lust tot militair activisme.
 
De president maakte een toespeling op de steun van de NAVO-bondgenoten aan de Verenigde Staten tegen de Taliban. Het Witte Huis kan toch niet zo ver van de politieke werkelijkheid staan, dat ze niet doorhebben dat de Nederlanders en de Canadezen vertrekken en dat de Britten de oorlog als nutteloos zien en onder zware binnenlandse druk staan om te vertrekken (en nu worden geleid door een regering van conservatieve aristocraten, die anders dan de politici van de Labour Party, nooit veel sympathie voor de Yankees hebben gehad).
 
De Duitsers moeten in Afghanistan blijven vanwege de periode 1932-1945, maar krijgen er inmiddels schoon genoeg van en stappen mogelijk ook een dezer dagen op. De Fransen gebruiken hun compacte contigent commando's, parachutisten en troepen van het Vreemdelingenlegioen voor nuttige zij het soms dodelijke oefeningen en tactische experimenten - en hebben het naar verluidt uitstekend naar hun zin. De kleine contingenten van de NAVO zijn aanwezig als verzekeringspremie, zodat de VS eventueel voor hen ten strijde zal trekken om ze te beschermen tegen Rusland, of ze te helpen om verloren gegane gebiedsdelen te heroveren (het laatste mislukte overigens in 2008 bij de Georgiër Micheil Saakasjvili).
(..)
 
William Pfaff bij Antiwar.com, 26 mei 2010
 

 
Iran, Brazilië, Turkije en de geest van Lord Palmerston
 
Lord Palmerston - twee keer premier van Engeland in het midden van de 19e eeuw - merkte eens op: "Engeland heeft geen blijvende vrienden en ook geen blijvende vijanden, maar alleen blijvende belangen." Als je het kabaal ziet dat volgde op de Braziliaans/Turkse diplomatieke doorbraak ten aanzien van Iran moet je denken aan die opmerking van Palmerston: terwijl de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton lof toezwaaide aan de steun van onze 'vrienden' voor harde sancties tegen Teheran, hield een groot deel van de landen die bijrollen moesten spelen in haar spel zich gedekt of hadden besloten dat hun belangen wellicht elders lagen.
 
Het is waar dat Rusland en China bijtekenden voor sancties maar hun steun was doorspekt met dubbelzinnigheid en diplomatieke ontsnappingsweggetjes. (..)
 
Zo verklaarde een woordvoerder van het Chinese ministerie van buitenlandse zaken dat de overeenkomst om 58% van de Iraanse nucleaire brandstof naar Turkije te sturen voor verrijking "het proces naar een vreedzame oplossing voor de Iraanse nucleaire kwestie zal bevorderen via dialoog en onderhandelingen." (..)
 
De eerste vicepremier van Rusland, Sergi Ivanov zei dat, hoewel zijn land de VS "ondersteunde", het een "rode lijn" zou trekken bij sancties die "verstikkend" zouden werken of de gewone Iraniërs zouden treffen. En vervolgens voegde hij een snufje Palmerston toe: "Wij hebben een heel andere positie. Wij hebben handelscontacten en de mogelijkheid om die te ontwikkelen. We hebben energiebelangen, humanitaire belangen en toerisme."
De Russen maakten ook duidelijk dat ze ongelukkig zouden zijn met unilaterale sancties door de VS en de Europese Unie. Zulke unilaterale acties zouden "een buitenwettelijk karakter krijgen ten aanzien van het overeengekomen besluit van de internationale gemeenschap en in tegenspraak met de principes van internationale rechtsregels zoals die vastliggen in het Handvest van de VN," aldus het Russische ministerie van buitenlandse zaken.
 
(..)
Als de VS denken dat de Russen ruzie gaan maken met de Turken over sancties tegen Iran dan is zelfbedrog kennelijk aan de orde van de dag in Washington.
 
En China? De belangrijkste handelspartner van Brazilië, die Petrobras 10 miljard dollar leende om de Zuid-Atlantische onderzeese olievoorraden van Brazilië te ontginnen? En net een overeenkomst met Brazilië heeft getekend om gezamenlijk de defensie-industrie te ontwikkelen (zonder twijfel verleid door de meer dan 20 miljard dollar aan militaire contracten die Brazilië uitdeelt)? Zal China voor de VS gaan knokken met Iran?
(..)
Terwijl meer en meer landen zich opstellen achter de Turks-Braziliaanse deal, lijkt het steeds minder waarschijnlijk dat de Veiligheidsraad sancties gaat uitvaardigen, gedeeltelijk omdat het een goede deal is en een grondige wijziging betekent in de internationale krachtsverhoudingen. Maar ook omdat landen als Rusland, China, India en Frankrijk het gezegde van Lord Palmerston in gedachten hebben.
 
Foreign Policy in Focus, 26 mei 2010
 

Onvertaalde berichten:

VS tekent oproep voor kerwapenvrij Midden-Oosten - en "betreurt" hem vervolgens
De ietwat tweeslachtige houding van de regering-Obama op het punt van nucleaire ontwapening kwam volop aan het licht toen de regering in het openbaar een NPT-verklaring tekende waarin wordt opgeroepen tot een kernwapenvrij Midden-Oosten en hetzelfde akkoord daarna in het openbaar veroordeelde.
Antiwar.com (VS), 28 mei 2010
 
VN-functionaris wil VS vragen om einde aan raketaanvallen
Een hogere functionaris van de Verenigde Naties zal volgende week naar verwacht de Verenigde Staten oproepen om een einde te maken aan aanvallen met onbemande vliegtuigjes tegen mensen die verdacht worden van banden met Al-Qaida. Dit betekent mogelijk een complicatie voor de groeiende afhankelijkheid van de regering-Obama van deze tactiek in Pakistan.
The New York Times (VS), 27 mei 2010
 
Opnieuw in Canada: Amerikaanse soldaten op vlucht voor oorlog
Patrick Hart kwam naar Canada in 2005, toen hij zich niet meer in staat achtte tot een tweede periode in Irak. De sergeant met zijn bijna tien jaar actieve dienst in het Amerikaanse leger blijft nu liever voor altijd in Canada dan terug te keren naar een oorlog die hij als fout beschouwt
USA Today (VS), 24 mei 2010
 
Amerikaanse nachtelijke inval roept woede op in Afghanistan
Terwijl de schijnbaar onverenigbare verhalen over één dodelijk treffen naar buiten komen wordt geen enkele tactiek van de Amerikaanse troepen in Afghanistan zo sterk verhuld door de nevel van de oorlog als nachtelijke invallen. Maar ze komen nu wél vaker voor dan ooit in bijna negen jaar conflict.
Los Angeles Times (VS), 24 mei 2010
 
Brazilië en Turkije zijn essentieel voor wederzijdse controle
Zou de wereld niet moeten juichen om het initiatief van twee significante, verantwoordelijke, democratische en rationele staten om de dwaasheid van decennia Amerikaans beleid jegens Iran in toom te helpen houden?
Christian Science Monitor (VS), 24 mei 2010
 
Gevolgen van Kandahar-offensief van invloed om toekomstige Amerikaanse zetten
De campagne van de regering-Obama om de Taliban te verdrijven uit de op één na grootste stad van Afghanistan is een alles-of-niets-operatie waarvan zelfs de geestelijke vaders niet zeker zijn of hij zal slagen.
The Washington Post (VS), 23 mei 2010
 
Navo-troepenmacht zou Palestijnse aanvallen op Israël verhinderen
Een grootschalige inzet van Navo-troepen in een toekomstige Palestijnse staat zou cruciaal kunnen zijn in het bestrijden van de angst dat het een basis zou worden voor aanvallen op Israël.
The Australian (Aus.), 21 mei 2010
 
Amerika verzet de grenspaaltjes
John Limbert, eens een Amerikaanse gijzelaar in Teheran, is nu belast met Iraanse zaken bij het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Hij heeft een goede beschrijving gegeven van de karikaturen die de Amerikaans-Iraanse non-betrekkingen plagen.
The New York Times (VS), 20 mei 2010
 
VS gebruikt nog steeds netwerk van privé-spionnen
Hoge militaire functionarissen zijn nog steeds afhankelijk van een geheim netwerk van particuliere spionnen die honderden rapporten van diep in Afghanistan en Pakistan hebben geproduceerd, ondanks twijfels in militaire kringen over de wettigheid van de operatie.
The New York Times (VS), 15 mei 2010
 
Doen Scudraketten er werkelijk toe?
Sinds afgelopen maand, toen Israël Syrië beschuldigde van het overdragen van Scudraketten aan Hezbollah, loopt de kwestie nog steeds. Maar zijn de Scudraketten werkelijk van belang voor het regionale machtsevenwicht?
Xinhua (China), 14 mei 2010
 
Obama wil Amerikanen laten betalen voor Israëlische defensie"zwendel"
Israël's pas ontwikkelde "Iron Dome"-raketschild zou cruciale bescherming bieden tegen raketaanvallen vanuit Gaza of Libanon. Maar terwijl Israël de kosten te dragen van de inzet van dit systeem afwentelt op de Amerikanen, is het land tegelijk ook al naar mogelijkheden aan het zoeken om het aan de Navo te verkopen.
War in Context (VS), 14 mei 2010
 
Hulp - aan de opstandelingen
In de vorige zomer sloot de United States Agency for International Development (USAID) één van zijn grootste projecten in Irak af, en verklaarde dat een vrijwel totaal succes was. Maar volgens verschillende hoge militaire- en regeringsfunctionarissen was dit veelgeprezen programma verantwoordelijk voor het sturen van miljoenen dollars aan belastinggeld aan Iraakse opstandelingen.
The Nation (VS), 12 mei 2010
 

 
 

 
 
| de vredessite / Midden-Oosten 2010 |