menu
spacer
 
| de vredessite / nieuws 2009 |
 
 
 
Spaans-Marokkaanse politieke manoeuvres, met mensenlevens in de marge
 
In Nederland en in de Nederlandse vredesbeweging wordt vrijwel geen aandacht besteed aan de oplopende spanningen in de Maghreb vanwege de Marokkaanse bezetting van vier-vijfde deel van de Westelijke Sahara. Waarom is onduidelijk. Toch is het onderwerp voor de vredesbeweging actueel en belangrijk. Aminatou Haidar, door sympatisanten "Gandhi van de Sahara" gedoopt, is door Marokko verbannen uit haar land nadat zij in New York de Civil Courage Award in ontvangst had genomen. Zij is al een poos in hongerstaking. Hieronder staat een commentaar van de Solidariteitsgroep Westelijke Sahara die de zaak nauwlettend volgt.
 
Frank Willems

 
Miguel Ángel Moratinos, Spaans minister voor Buitenlandse Zaken, was deze week in Rabat. Hij weigerde daar echter de Spaanse pers te woord te staan. Dat heeft allicht te maken met de niet aflatende media-aandacht voor de zaak Haidar, de Saharaanse activiste die nu al een week gedwongen verblijft op Spaans grondgebied.
 
In een toespraak ter gelegenheid van de opening van een Cervantes taal-instituut in de Marokkaanse hoofdstad, liet Moratinos wel optekenen dat "Marokko een strategische partner is van de EU en dat het een eer is voor Spanje dat de eerste Marokkaanse-Europese top, begin maart 2010 te Granada, plaatsvindt onder het Spaans voorzitterschap van de EU".
 
Zijn Marokkaanse collega Taieb Fassi Fihri onderstreepte op zijn beurt de goede relaties met Spanje, "een partner en vriend".
 
Geen woord over Aminatou Haidar, die sinds zondagnacht in hongerstaking is uit protest tegen haar gedwongen uitzetting uit haar vaderland, de Westelijke Sahara, door de Marokkaanse bezettingsautoriteiten.
 
Op 13 november kwam Haidar aan in de luchthaven van El Aaiún, hoofdstad van de bezette Westelijke Sahara, waar ze onmiddellijk gearresteerd werd door de Marokkaanse politie. Na een 24 uur durende ondervraging werd haar paspoort afgenomen en werd ze vervolgens op een vlucht richting Canarische Eilanden gezet. De officiële reden daarvoor luidt dat Haidar's controlefiche voor de luchthaven niet correct ingevuld was.
 
De Spaanse overheid had er geen probleem mee iemand zonder identiteitsbewijs tot het grondgebied toe te laten, maar diezelfde persoon mag wel niet terug naar af reizen "wegens geen paspoort".
 
Haidar beschuldigt Spanje er dan ook van medeplichtig te zijn aan haar onrechtmatige expulsatie en ging zes dagen geleden in hongerstaking omdat ze terug wil naar haar kinderen. Wat dat laatste betreft, stelde Abderrahman Leibek, de Marokkaanse consul op de Canarische Eilanden, dat Marokko bereid is Aminatou's kinderen over te vliegen, op voorwaarde dat ze hun Marokkaanse nationaliteit ontkennen en dat Spanje hen wil ontvangen.
 
De kans dat Aminatou zelf naar haar bezette vaderland kan terugkeren, is vooralsnog klein. Reda Taoujni, van de Vereniging Sahara Marocain, zei dat ze "een gevaar voor onze binnenlandse veiligheid" is. Hij vervolgde dat indien de activiste niet van mening veranderde "en niet in staat is om El Aaiún in Marokko te situeren bij het invullen van controlefiches, en haar fouten niet toegeeft, zal ze worden vastgehouden, opgesloten of onmiddellijk weer naar Spanje worden gestuurd".
 
Politieke analisten wijzen erop dat de toenemende onderdrukking van Sahrawi activisten verband houdt met de recente speech van de Marokkaanse koning Mohammed VI, waarin hij verklaarde dat er geen ruimte is voor halfhartigheid: iemand is patriot (lees: Marokkaan) of een verrader.
 
 
terug/back | de vredessite / nieuws 2009 |