Vredesduif met olijftak in snavel.

Vragen rond Israëlische aanval

2-6-2010 Gebruikten de activisten geweld? Waren er wapens aan boord? Wie organiseerden de vloot? Waar vond de aanval plaats? Werden alleen activisten die zich verzetten gedood? Was een Turkse terroristische organisatie bij het Flotille betrokken?

 

Geruime tijd na de Israëlische aanval verschijnen er in de pers op een aantal punten nog steeds tegenstrijdige berichten. We proberen hier er enig licht op te werpen.

Vast staat dat de aanval op volle zee, dus buiten de territoriale wateren van Israël en Gaza, plaats vond. Israël heeft dit toegegeven.

Het dodental staat nog steeds niet vast omdat Israël het aantal en de namen van de slachtoffers niet vrijgeeft.

Het Freedom Flottilla bestond uit schepen van verschillende samenwerkende organisaties t.w. Insani Yardim Vakfi (Turks, 2 vrachtschepen en het grote passagiersschip Mavi Marmara), The European Campaign to End the Siege on Gaza (1 passagiersschip), The Free Gaza Movement (1 passagiersschip) en A Ship to Gaza (Grieks/Zweeds, 1 vrachtschip). Voor de Free Gaza Movement was het de 9e reis. Deze organisatie heeft verreweg de meeste ervaring.

De vloot telde oorspronkelijk 9 schepen. 3 schepen moesten achterblijven wegens technische problemen. Gedacht wordt aan Israëlische sabotage.

Vast staat dat er geen wapens aan boord van de schepen waren. Ze zijn alle uitgebreid daarop onderzocht door de havenautoriteiten van de landen waaruit de schepen vertrokken.

Israël zegt de activisten aan boord van de Mavi Marmara geweld hebben gebruikt tegen de Israëlische commando's. Wat is hier van waar?
Vast staat dat de door Israël verspreide beelden sterk bewerkt zijn. Israël heeft bovendien alle beeldmateriaal van activisten dat ze in handen konden krijgen in beslag genomen of ter plaatse vernietigd. Verklaringen van activisten en op de vloot aanwezige journalisten wijzen erop dat al voor de commando's aan boord gingen op de schepen geschoten is. Verder zijn er veel verklaringen dat op alle schepen door de Israëlische soldaten met grof geweld is opgetreden, dit ondanks het hijsen van de witte vlag en het geweldloze karakter van het verzet van de activisten. De soldaten maakten veel gebruik van stroomstootwapens, rubber kogels en geluidsbommen. Veel activisten en bemanningsleden werden zonder aanleiding afgetuigd. Alleen op de Mavi Marmara lijkt een aantal activisten onder die omstandigheden iets verder te zijn gegaan dan puur geweldloos verzet. De Israëlische propaganda buit dat nu uit. Gelukkig zal ieder weldenkend mens wel beseffen dat dit het moorddadige Israëlische optreden niet rechtvaardigt.

Zijn er alleen Turkse activisten omgekomen die zich gewelddadig verzetten tegen de soldaten?
Dat is niet het geval. Onder de omgekomenen was ook de Turkse journalist Cevdet Kolichar. Een Indonesische cameraman werd in de borst geschoten en is zwaar gewond. De Internationale Federatie van Journalisten eist een onderzoek hiernaar.
Uit een door de Turkse autoriteiten uitgevoerde autopsie blijkt bovendien dat 5 van de 9 slachtoffers van achteren zijn neergeschoten. Vaak werden zij door meer dan één kogel getroffen. De Israëlische soldaten hebben dus weinig onderscheid gemaakt.

Is Insani Yardim Vakfi een terroristische organisatie?
Allerminst. Het is een algemeen gerespecteerde humanitaire en mensenrechtenorganisatie die door de VN erkend is en daar de consultatieve status heeft.+

2-6-2010