20-12-2012 Op 12 december ontving de Palestijnse vredesambassadeur Ismael Khateeb de vredesprijs van de Belgische gemeente Houthalen-Helchteren.

Op 5 november 2005 stond het leven even stil voor Ismael Khateeb. Toen het Israëlisch leger het vluchtelingenkamp van Jenin binnenviel, speelde Ismaels zoontje Achmed buiten op straat met zijn vriendjes.

Een legerjeep rijdt voorbij. Eerst krijgt Achmed een kogel in zijn been. Een tweede kogel treft hem in zijn hoofd. Paniek. Palestijnse dokters verwijzen hem machteloos door naar een Israëlisch hospitaal in de buurt. Zijn leven valt niet meer te redden.

De Israëlische dokters vragen aan Ismaël en zijn vrouw Ablalof zij de organen (hart, longen, lever, nieren) van hun zoon Achmed mogen gebruiken voor transplantatie en daardoor het leven van Israëlische kinderen kunnen redden. Beiden staan voor een moeilijke keuze: wraak of vrede? Ze kiezen voor de vrede en gaan akkoord met de orgaantransplantatie. Vier kinderlevens worden gered.

(G)een eenvoudige les

De Duitse cineasten Leon Geller en Marcus Vetter, maakten hierover een film: 'Het hart van Jenin'. De film kende een groot succes, veroverde de wereld en maakte van Ismaël Khateeb een vredessymbool voor het conflict tussen Israël-Palestina. Hij toont een weg, wijst een richting. De escalatie van geweld kan doorbroken worden. Wat mogelijk is in het kleine, moet ook mogelijk zijn in het grote.

Thans wordt hij uitgenodigd in tal van Europese landen om te getuigen over zijn keuze en ontvangt hij heel wat steun uit diverse hoeken. Vandaag is hij in België. Houthalen-Helchteren beet de spits af met de toekenning van een vredesprijs. De prijs werd uitgereikt in het bijzijn van vertegenwoordigers van de Marokkaanse en de Turkse moskee, alsook van de katholieke kerkgemeenschap.

Schepen Mustafa Aytar zei dat deze daad van verzoening een inspiratiebron is voor het vreedzaam samenleven van diverse culturen en religies in de gemeente. Sadan Yilmaz, voorzitter van de Turkse moskee: "Ik heb vandaag een les geleerd die ik nooit zal vergeten, een zo eenvoudige les, maar ook zo moeilijk."

Oproep aan de wereld

Ismaël Khateeb: "Ik wou mijn zoon verder doen leven. Het maakte niet uit wie zijn organen kreeg, want kinderen mogen niet het slachtoffer zijn van oorlog. Wat ik gedaan heb met mijn zoon kan iedereen. Ik hoop dat één van de geredde kinderen ooit minister wordt en Achmed zal gedenken.

Na 60 jaar bezetting roepen wij de wereld op ons te helpen om tot vrede te komen, want Israël en Palestina zullen het alleen nooit redden. Israël weigert ons een eigen staat. In Gaza alleen al stierven 400 kinderen door de oorlog. Internationale druk is absoluut nodig. Zonder gaat vrede nooit lukken.

Wij zijn België dankbaar voor de steun voor de UNO-resolutie vorige week. Twee staten zien wij als de enig haalbare oplossing. Met de cheque van 1.000 euro van de gemeente Houthalen-Helchteren zullen wij het Cuneo-vredeshuis verder uitbouwen als creatieve ontmoetingsplek voor straatjongeren. Dit jaar mochten wij ook al een kleine cinemazaal openen."

De Achmed Khateeb wet

Een andere zoon van hem, Khalid, die in Canada woont, ijvert voor orgaandonatie. Onlangs werd zelfs de donatiewet die de relatie tussen donor en ontvanger regelt, genoemd naar Achmed Khateeb. Binnenkort zou er ook een boek over het leven van Ismael verschijnen.

Naar aanleiding van zijn bezoek aan België werd deze week een petitie gestart door vijf organisaties (Broederlijk Delen, Pax Christi, Amnesty International, vzw Hannah en het Kinderrechtenhuis). De petitie is gericht aan Herman Van Rompuy en Didier Reynders.

Hierin wordt de Europese Unie gevraagd druk uit te oefenen om de blokkade van de Gazastrook op te heffen, om de export en import van grondstoffen en afgewerkte producten toe te laten, het verkeer tussen Gaza en de Westelijke Jordaanoever te normaliseren en de aangekondigde bouw van nieuwe Israëlische nederzettingen stop te zetten.

Bron: www.dewereldmorgen.be (Jef Lingier), 14-12-2012