menu
spacer
 
| de vredessite / nieuwe oorlog 2006 |
 
 
 

Ander Nieuws:
Weekjournaal over de Nieuwe Oorlog
 
week 37, 2006
11 september

 
Wekelijkse selectie van ander nieuws,
gemaakt door het Landelijk Platform tegen de 'Nieuwe Oorlog'.
Om deze uitgave thuisbezorgd te krijgen, abonneer op de speciale mailing list.
 
De volledige tekst van de onvertaalde berichten is (tenzij anders aangegeven) in het Engels.
 
Een opmerking over "Fair Use Policy"
 

Vertaalde berichten:
 
"Geweld kan Taliban niet verslaan"
 
Hoge Canadese militaire functionarissen hebben gisteren toegegeven dat de Taliban niet met geweld zijn te verslaan. De onthullingen - eerst door minister van defensie Gordon O'Connor in een interview dat hij in Australië gaf en later bevestigd door de chef defensiestaf Rick Hillier in Ottawa - zullen de Canadezen die zich in toenemende mate zorgen maken over het stijgend aantal Canadese slachtoffers in Afghanistan versteld doen staan. Sinds 2002 zijn er 32 soldaten gesneuveld, waarvan zestien in de laatste drie maanden. O'Connor zei tegen een correspondent van Reuters: "We kunnen de Taliban niet elimineren, althans niet militair. We kunnen ze alleen terugdringen tot een niveau dat min of meer acceptabel is." Hillier deelde telefonisch mee dat hij volledig instemde met de minister: "Het is nooit de strategie geweest om ze militair te verslaan. We hoeven ze niet militair te verslaan. We moeten alleen het land opbouwen." Hij gaf echter toe dat de strijdkrachten van de Taliban veldslagen leverden die het wederopbouwproces vertraagden.
 
O'Connors openhartigheid was een duidelijk verschil met drie maanden gleden toen hij een parlementaire commissie vertelde dat hij grootschalige aanvallen van de Taliban prima vond omdat het Canadese soldaten de mogelijkheid gaf om ze in grotere aantallen ter doden. "Als ze geconcentreerd optreden tegenover onze militairen kunnen we ze verslaan en de laatste tijd zijn ze zich aan het concentreren," zei hij op 30 mei vol zelfvertrouwen.
 
Toronto Star (Can.), 8 september 2006
 

 
Het barbarisme van de luchtoorlog
 
Sinds 11 september 2001 waart het begrip 'asymmetrische oorlog' weer door de media en maakte ook in de Libanon-oorlog weer furore. De frase van de 'asymmetrische oorlog' stamt niet van de oorlogstheoreticus Carl von Clausewitz (1780-1831). Want hij wist dat elke militaire strategie en taktiek erin bestaat asymmetriën te benutten, dus de zwakke punten van de tegenstander met de eigen sterke kanten aan te pakken.
 
De ontvoering van Israëlische soldaten en de niet te rechtvaardigen beschieting van Israëlische nederzettingen en steden was geen oorlog maar een provocatie met chantage als doel. Net als in 1982 gebruikte de Israëlische militaire democratie ook nu de aanleiding als voorwendsel voor een oorlog tegen burgers die in de media werd verpakt als 'zelfverdediging'. Daarbij bediende ze zich hoofdzakelijk van de zombiestrategie van de luchtoorlog. Nooit is de 'barbaarse vrijheid van de al gestichte staten' (Immanuel Kant) groter dan in oorlogstijd - dat laat een blik op de geschiedenis van de luchtoorlog zien. Deze kon op het eind van de Tweede Wereldoorlog, net zoals daarvoor in Guernica en daarna in Vietnam en Irak, alleen funktioneren, omdat feitelijk alleen de ene partij vanuit de lucht opereerde en er dus asymmetrie heerste. Door de propaganda wordt dat verborgen met het argument dat de Israëlische luchtoorlog het enige mogelijke antwoord was op de instrumentalisering van de Libanese burgerbevolking als 'menselijk schild' door de Hezbollahstrijders. Maar de inwoners van de Libanese steden waren net zomin 'menselijke schilden' als die van de Duitse en de Japanse steden aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
 
De werkelijke asymmetrie in de Libanonoorlog zie je niet via de 'beeldoorlog' van de media, maar wordt duidelijk uit de verhouding tussen de slachtoffers van beide partijen (1 op 10) en die van de aangerichte schade (minstens 1 op 100.000). De wapentechnische overmacht van de VS in Afghanistan en Irak en van Israël in Palestina en Libanon stimuleren de barbaarsheid van de oorlog meer dan het even primitieve als uitzichtloze en zelfvernietigende terroristische geweld.
 
Commentaar van Rudolf Walther in Die Tageszeitung (BRD), 26 augustus 2006
 

 
Britse wapenfabrikant grootste geldgever in verkiezingsstrijd VS
 
BAE, het Britse defensiebedrijf , blijkt een van de machtigste geldgevers uit het bedrijfsleven aan kandidaten bij de komende verkiezingen in de VS en komt als buitenlands bedrijf op nummer 18 van de lijst. Dochtermaatschappijen van BAE in de VS hebben volgens een analyse door de Financial Times van gegevens die zijn verzameld door Political Moneyline - een website die politieke giften bijhoudt - 3,7 miljoen dollar aan politieke bijdragen voor de Congresverkiezingen van november uitgedeeld. Twee zogenaamde politieke actiecomité's (kanalen waarlangs bedrijven geld van personeelsleden kunnen geven aan kandidaten of ideologische belangen) gaven in totaal 439.499 dollar aan individuele Republikeinse kandidaten - vergeleken met 232.500 dollar aan Democraten - en gaven daarbij meer dan sommige van de grootste Amerikaanse bedrijven zoals ExxonMobil, Microsoft en de financiële Citigroup.
 
Drie kandidaten die elk 20.000 dollar krijgen van BAE-komité's zijn Jerry Lewis, een Republikein uit Californië die voorzitter is van de begrotingscommissie van het Huis van Afgevaardigden; John Murtha, een gedekoreerde Vietnamveteraan die een leidende criticus van de Irakoorlog is, ook in de begrotingscommissie zit en tevens de hoogste Democraat is in de ondercommissie van defensie; en Duncan Hunter, de voorzitter van Defensiecommissie van het Huis en een van de krachtigste voorstanders van protectionistische wetgeving.
 
Financial Times (GB), 22 augustus 2006
 

Onvertaalde berichten:

VS verliezen controle over provincie al-Anbar
De Amerikaanse strijdkrachten hebben de controle verloren over de licht ontvlambare provincie al-Anbar, zo zeggen Iraakse politiemensen en bewoners van de provincie. Het gebied ten westen van Bagdad bevat Falluja, Ramadi en andere steden die hardst zijn getroffen door de militaire bezetting en waar het verzet het sterkste is.
Inter Press Service (Int.), 6 september 2006
 
Praat met Mullah Omar, als dat Britse soldatenlevens kan redden
Ieder brokje inlichtingenwerk waarschuwde de Britse regering om geen oorlog te beginnen tegen opstandelingen in zuid-Afghanistan. De Britse expeditie in dat gebied behoort tot de domste ondernemingen in de recente historie - en dat terwijl er stevige concurrentie is op dat gebied. Ze werd ondernomen onder de auspiciën van de Navo, een organisatie die in het leven is geroepen voor een ander doel en die berucht is vanwege de verwarde besluitvorming.
The Guardian (GB), 6 september 2006
 
Pakistan's accoord met de "Taliban"
Het bezoek aan Afghanistan van de Pakistaanse president Pervez Musharraf volgt direct op een accoord dat gevolgen kan hebben voor Afghaanse klachten over militanten die van over de Pakistaanse grens komen. Op 5 september tekende de Pakistaanse regering een vredesaccoord met pro-Taliban-militanten in noordelijk Waziristan, een semi-autonome stammenregio die grenst aan Afghanistan.
BBC News (GB), 6 september 2006
 
Sji'ieten dienen wet in om Irak op te delen
De dominante Sji'itische alliantie van Irak heeft een wetsontwerp ingediend om de verdeling van het land in autonome regio's te regelen, op een moment dat niet aflatend geweld tenminste achttien levens eiste en 27 "terroristen" volgens de autoriteiten geëxecuteerd waren.
Agence France Presse (Fr.), 6 september 2006
 
Niet terugtrekken maar wel heroverwegen, zeggen Canadese Liberalen
Hoewel ze verdeeld zijn over een "exit strategy" uit Afghanistan roepen de kandidaten voor het partijleiderschap van de Canadese Liberale partij wél op tot een grote heroverweging van de Canadese rol in dat land. Deze eisen tot verandering in mandaat - van vechters tot 'peacekeepers' - werden opnieuw uitgesproken na de dood van vijf Canadese soldaten in 24 uur tijdens een groot offensief tegen Kandahar.
Toronto Star (Can.), 5 september 2006
 
Pakistan: vriend of vijand?
De Pakistaanse president Pervez Musharraf wordt gezien als een belangrjke bondgenoot vna de VS in de "oorlog tegen terreur". Maar is hij in feite niet meer een risico dan een aanwinst in de strijd tegen al-Qaida en de steeds dreigender wordende Talibanstrijders in Afghanistan?
Los Angeles Times (VS), 5 september 2006
 
Iran "aanvaardt twee-statenoplossing in Midden-Oosten"
De vroegere president van Iran, Mohammad Khatami, zegt dat Iran een Palestijnse staat zou accepteren "die naast Israël bestaat" als de gekozen Hamas-regering uit vrije wil een dergelijke uitkomst zou aanvaarden.
Financial Times (GB), 5 september 2006
 
De wereld gezien door een bommenwerpers-vizier
Laten we de huidige crisis rondom Libanon beschrijven zoals ze is: een Amerikaans-Israëlische invasie van Libanon, met alleen een cynisch voorwendsel van legitimiteit. Temidden van alle beschuldigingen en tegenbeschuldigingen blijft de meest directe factor achter de aanval het Israëlisch-Palestijnse conflict.
Noam Chomsky in The Guardian (GB), 1 september 2006
 
Italianen op weg
Precies drie weken na het besluit van de VN-Veiligheidsraad om de Unifiltroepen uit te breiden met 15.000 manschappen moet op 1 september het eerste contingent van enige grootte aankomen in de haven van Tyrus: vijf schepen met bijna 2500 Italiaanse soldaten. Daarvan zullen echter in eerste instantie niet meer dan een kleine duizend aan land gaan. De stationering van de overige ruim 1500 soldaten op Libanese bodem zal pas in november of december volgen.
Die Tageszeitung (BRD), 30 augustus 2006
 
Israëlische luchtmachtbevelhebber moet oorlog tegen Iran plannen
Israël heeft een topgeneraal aangesteld om supervisie te voeren over een oorlog tegen Iran. Dit heeft geleid tot speculaties dat het zich voorbereidt op mogelijke militaire actie tegen het kernenergieprogramma van Teheran. Majoor-generaal Elyezer Shkedy, het hoofd van de Israëlische luchtmacht, zal de bevelhebber zijn voor het "Iraanse front", aldus militaire bronnen die met de Sunday Telegraph gesproken hebben.
Sunday Telegraph (GB), 27 augustus 2006
 
Gevangen in zijn eigen retoriek
Zoals veel mensen vind ik het uiterst moeilijk te geloven dat president Bush in feite zoiets waanzinnigs zou doen als het lanceren van een militaire aanval tegen Iran. Maar er zijn redenen waarom ik - met tegenzin - vandaag de dag wel degelijk geloof dat Bush een dergelijke aanval zal beginnen vóór het aflopen van zijn ambtstermijn.
Counterpunch (VS), 26 augustus 2006
 
De Rottweiler van Amerika
In zijn meest recente toespraak, die zoveel mensen zo kwaad maakte, sprak de Syrische president Bashar al-Assad een zin die onze aandacht verdient: "Iedere nieuwe Arabische generatie haat Israël méér dan de vorige." Van alles dat gezegd is over de Tweede Libanese Oorlog zijn dit wellicht de belangrijkste woorden.
Uri Avnery in Counterpunch (VS), 26 augustus 2006
 
Verkrachting, moord, en Amerikaanse soldaten
We moeten de dood van Abeer niet vergeten. Ze werd achtervolgd, verkracht en vermoord door Amerikaanse soldaten. Abeer was veertien jaar oud; haar naam betekent "bloemengeur".
AlterNet (VS)/The Guardian (GB), 21 augustus 2006
 
Geleerde lessen
Enkele uren vóórdat het door de VN bewerkte staakt-het-vuren van kracht werd kondigde Israël in stilte aan dat het - na alles dat gebeurd was - bereid zou zijn om te onderhandelen over een gevangenenruil met Hezbollah en zo de terugkeer te bewerkstelligen van de twee soldaten wiens gevangenneming aanleiding tot de oorlog zou zijn geweest.
The Nation (VS), 20 augustus 2006
 
Politiek getimede aanslagen
Na negen dagen is nog steeds niemand beschuldigd van enige misdaad. Het is op zijn minst vreemd dat er nog steeds geen duidelijk bewijs is voor iets dat "op handen" was en "massamoord op ongelooflijke schaal" zou veroorzaken. Daarom moeten we ook sceptisch zijn over het vermeende complot met "vloeistofbommen" in vliegtuigen - en op onze hoede voor politici die er hun voordeel mee willen halen.
The Guardian (GB), 18 augustus 2006
 

 
 

 
 
| de vredessite / nieuwe oorlog 2006 |