menu
spacer
 
| de vredessite / nieuwe oorlog 2009 |
 
 
 

Ander Nieuws:
Weekjournaal over de Nieuwe Oorlog
 
week 3, 2009
12 januari

 
Wekelijkse selectie van ander nieuws,
gemaakt door het Landelijk Platform tegen de 'Nieuwe Oorlog'.
Om deze uitgave thuisbezorgd te krijgen, abonneer op de speciale mailing list.
 
De volledige tekst van de onvertaalde berichten is (tenzij anders aangegeven) in het Engels.
 
Een opmerking over "Fair Use Policy"
 

Vertaald bericht:
 
Tien keer zo erg als Hamas
 
Kort na middernacht berichtte de Arabische zender Al-Jazeera over wat er op dat moment gebeurde in de Gazastrook. Plotseling zwenkte de camera naar de donkere hemel. Het was pikdonker. Er was niets te zien, maar je kon het geluid van vliegtuigen horen, een verschrikkelijk, vervaarlijk dreunen. Het was onmogelijk om niet te denken aan de tienduizenden kinderen in de Gazastrook, die dit gedreun ook moesten horen en wachten tot de bommen gingen vallen.
 
"Israël moet zich beschermen tegen de raketten die onze zuidelijke steden terroriseren", verklaarden Israëlische woordvoerders. "De Palestijnen moeten reageren op het doden van onze strijders binnen de Gazastrook", maakten de woordvoerders van Hamas bekend.
 
Wat betreft de mislukking van het staakt-het-vuren, een werkelijk staakt-het vuren is er niet geweest. Het belangrijkste element van het staakt-het-vuren in de Gazastrook had het openen van de doorlaatposten moeten zijn. De blokkade van het gebied vanaf zee en vanuit de lucht is een oorlogshandeling net zoals wanneer er bommen vallen en raketten worden afgevuurd. Het verlamt het leven in de Gazastrook. Her vernietigt de mogelijkheid om inkomen te verwerven en brengt honderdduizenden tot de rand van de honger; ziekenhuizen kunnen niet meer functioneren; de levering van stroom en water wordt onderbroken.
 
Degenen die de blokkade ingesteld hebben wisten dat er op die manier geen echt staakt-het-vuren tot stand kon komen. En daarbij kwamen de kleine provocaties. Nadat in meerdere maanden nauwelijks Qassamraketten waren afgevuurd, werd een Israëlische legereenheid de Gazastrook ingestuurd om een tunnel te vernietigen die dicht bij het grenshek liep. Vanuit puur militair gezichtspunt was het veel zinniger geweest om aan de Israëlische kant van het hek een hinderlaag te leggen. Maar het doel was om een voorwendsel te vinden het staakt-het-vuren te beëindigen en wel op zo'n manier dat het mogelijk was de Palestijnen daarvan de schuld te geven. En inderdaad: na verschillende van dit soort kleine acties waarbij Hamasstrijders gedood werden, nam Hamas wraak met massaal raketvuur en - kijk eens aan - het staakt-het-vuren was beëindigd. Iedereen gaf Hamas de schuld.
 
En wat was de bedoeling? Minister van buitenlandse zaken Tzipi Livni verkondigde het openlijk: het vernietigen van de heerschappij van Hamas in de Gazastrook. De Qassamraketten waren alleen maar een voorwendsel.
 
Het is geen geheim dat de Israëlische regering zelf in het begin de opbouw van Hamas heeft gestimuleerd. Toen ik een vroeger hoofd van de [binnenlandse veiligheidsdienst] Shin-Beth, Yacob Peri, daar een keer naar vroeg, gaf hij het merkwaardige antwoord: "We hebben ze niet gecreëerd, maar we hebben hun ontstaan ook niet gehinderd." De islamitische beweging in de bezette gebieden werd jarenlang door de Israëlische autoriteiten bevoordeeld. Men maakte een simpele en naïeve berekening: in die tijd werd de PLO als de hoofdvijand gezien en Yassir Arafat als de baarlijke duivel. De islamitische beweging predikte tegen de PLO en tegen Arafat en werd daarom gezien als een bondgenoot.
 
Met het uitbreken van de eerste Intifadah in 1987 nam de islamitische beweging officieel de naam Hamas aan en sloot zich aan bij de beweging. Zelfs toen deed Shin-Beth bijna een jaar lang niets tegen ze, terwijl Fatahleden massaal weren geëxecuteerd of gearresteerd. Pas na een jaar werden ook sjeik Ahmed Jassin en zijn collega's gearresteerd.
 
Nu is Hamas de duivel geworden en wordt de PLO door veel mensen in Israël bijna gezien als een soort variant op de zionistische beweging. De logische conclusie voor een Israëlische regering die geïnteresseerd was in vrede, zou dan ook zijn geweest om verregaande concessies aan de Fatahleiding te doen: het einde van de bezetting, ondertekening van een vredesverdrag, de oprichting van een Palestijnse staat, terugtrekking op de grenzen van 1967, een verstandige oplossing voor het vluchtelingenprobleem. Dat had Hamas zeker de wind uit de zeilen genomen.
 
Maar na de dood van Arafat noemde Ariel Scharon zijn opvolger Mahmud Abbas een "geplukte kip". Abbas werd geen enkel politiek succes toegestaan. In plaats van een ruimhartige vrijlating van gevangenen werd Abbas systematisch vernederd. En Hamas behaalde een overweldigende overwinning bij de Palestijnse verkiezingen - de meest democratische verkiezingen die ooit in de Arabische wereld zijn gehouden. Israël boycotte de gekozen regering. Bij de daaropvolgende interne machtsstrijd kreeg Hamas de macht in de Gazastrook.
 
De officiële naam van de huidige oorlog is "Gegoten Lood", twee woorden uit een kinderliedje over de trendel, een stukje speelgoed dat een rol speelt bij het Chanoekafeest. Ze hadden het beter "Verkiezingsoorlog" kunnen noemen.
 
Volgens enquêtes steeg de voorspelde verkiezingswinst van Barak binnen 48 uur met vijf Knessetzetels - dus ongeveer 80 dode Palestijnen per zetel. Maar het is lastig lopen over een stapel lijken. Het resultaat kan binnen de minuut in rook opgaan, als de oorlog door de Israëlische publieke opinie als een mislukking wordt gezien. Bijvoorbeeld als het grondoffensief teveel Israëlische slachtoffers oplevert.
 
Uri Avneri in die Tageszeitung (BRD), 5 januari 2009
 

Onvertaalde berichten:

Israël begaat oorlogsmisdaden
De huidige aanval van Israël op de Gazastrook kan niet gerechtvaardigd worden met een beroep op zelfverdedidiging. Ze betekent eerder ernstige schendingen van het internationaal recht, en zelfs oorlogsmisdaden. Hamas-strijders hebben ook het oorlogsrecht geschonden, maar hun daden zijn geen rechtvaardiging voor de daden van Israël.
Wall Street Journal (VS), 10 januari 2009
 
De stille leugen van zij die het weten
De Brits-Amerikaanse intelligentsia, die de sleutels in handen hebben van de geschiedschrijving en de archieven, weet dat de terreur die nu op Gaza neerdaalt niets te maken heeft met Hamas of - absurder - "het bestaansrecht van de staat Israël". Ze weten dat het tegenovergestelde waar is: dat het bestaansrecht van Palestina 61 jaar geleden afgeschaft werd.
John Pilger in Antiwar.com (VS), 8 januari 2009
 
Doelen groter dan algemeen aangenomen
Er zijn twee hardnekkige mythes over het doel van de Israëlische aanval op Gaza. De eerste luidt dat het een geheel defensieve operatie is, een manier om een eind te maken aan het raketvuur van Hamas. De tweede is dat het is bedoeld om de geloofwaardigheid van het Israëlische leger te herstellen na de mislukte poging om Hezbollah de kop in te drukken in 2006.
Jonathan Cook in The National (VAE), 8 januari 2009
 
Aanvallen verwoestend voor infrastructuur Gaza
De economie van Gaza was al verwoest lang voordat de Israëlische bombardementen en later de grondaanval begonnen. Nu, na 13 dagen dood en verwoesting, ligt zelfs de meest primaire infrastructuur die nodig is voor de particuliere sector aan scherven.
Financial Times (GB), 8 januari 2009
 
Gaat Hamas de straatguerilla-val in stelling brengen?
De les van oorlogsvoering in stedelijk gebied is dat straatgevechten een verzwakking betekenen van de sterkere macht en in het belang is van een behendiger tegenstander. Nu het Israëlische grondoffensief Gaza verscheurt moet een kritische vraag gesteld worden: tot op welke hoogte heeft Israël Hamas het vermogen gegeven om met gelijke middelen te strijden?
The National (VAE), 7 januari 2009
 
In zijn "onpartijdigheid" kiest Europa de kant van Israël
In zorgvuldig opgestelde officiële verklaringen hebben diplomaten de Europese Unie neergezet als een soort eerlijke bemiddelaar in het Israëlisch-Palestijnse conflict. Maar hoewel vrijwel alle doden die de afgelopen twee weken vielen Palestijnen zijn, hebben sommige leiders van het bondgenootschap stilzwijgend hun steun aangeboden voor de Israëlische bombardementen op en invasie van Gaza.
Inter Press Service (Int.), 7 januari 2009
 
Waarom haten ze het westen toch zo?
Dus Israël heeft de poorten van de hel weer eens geopend voor de Palestijnen. Veertig burger-vluchtelingen dood in een school van de Verenigde Naties, nog eens drie in een andere. Niet slecht voor een nachtje werk van het leger dat gelooft in "zuiverheid van de wapenen".
Robert Fisk in The Independent (GB), 7 januari 2009
 
Hoe Israël Gaza op de rand van een humanitaire ramp bracht
Avi Shlaim, hoogleraar internationale betrekkingen in Oxford, diende in het Israëlische leger en heeft nooit vraagtekens gezet bij de legitimiteit van de staat. Maar de genadeloze Israëlische aanval op Gaza heeft hem tot verschrikkelijke conclusies gebracht.
Avi Shlaim in The Guardian (GB), 7 januari 2009
 
Voorbereidingen om internationale troepen in Palestina in te zetten?
De Israëlische aanval op Gaza is waarschijnlijk opgezet om samen te vallen met de Israëlische verkiezingen in februari en de inauguratie deze maand van toekomstig Amerikaans president Barack Obama, in voorbereiding op de lancering van een omvattend vredesplan in het Midden-Oosten. Het uiteindelijke doel van de invasie van Gaza is om de voorwaarden te creëren voor het invliegen van internationale troepen in Palestina.
The Daily Star (Lib.), 6 januari 2009
 
Het voortbrengen van geweld door geweld
Er worden veel analogieën gemaakt tussen de voortgaande Israëlische aanval tegen Hamas in Gaza en de oorlog van 2006 tussen Israël en Hezbollah in Libanon. Dit zijn de meest belangrijke.
International Herald Tribune (VS), 5 januari 2009
 
De Arabisch-Israëlische oorlog in de VS
Als Amerika gezegend was met een buitenlands beleid van non-interventie, dan zouden we de Israëlische premier Ehud Olmert kunnen bedanken omdat hij toekomstig president Barack Obama een grondige les aan het geven is in de absolute irrelevantie van Israël en Palestina voor de nationale belangen van de Verenigde Staten.
Antiwar.com (VS), 5 januari 2009
 
Israël treft Obama
Door haar blitz-aanvallen tegen het door Hamas geregeerde Gaza, de grootste openluchtgevangenis ter wereld die volgepakt is met anderhalf miljoen Palestijnse vluchtelingen, heeft Barak de komende Amerikaanse regering geconfronteerd met een fait accompli en de nieuwste speler in het Grote Spel van het Midden-Oosten - die andere "Barack", Barack Obama - netjes schaakmat gezet voor deze zelfs maar plaats kon nemen aan de tafel.
Eric Margolis in The Toronto Sun (Can.), 4 januari 2009
 
Waarom Israël de war tegen Gaza begon
"Ben je een doelwit als je voor Hamas gestemd hebt?" Een verslag van de verborgen Israëlische strategie om de wereld te overtuigen van de rechtvaardigheid van zijn strijd met een bittere ideologische vijand.
The Observer (GB), 4 januari 2009
 
Demonstratie Tel Aviv veroordeelt aanval op Gaza
Onder uitroepen van "Joden en Arabieren weigeren vijanden te zijn!" en spandoeken met "Genoeg!" gingen duizenden Israeli's op zaterdag 3 januari de straten van Tel Aviv op om te protesteren tegen de oorlog van hun land tegen Gaza.
Al Jazeera (Qatar), 4 januari 2009
 
Waarom de raketten op Ashkelon een tragische ironie zijn
Hoe makkelijk is het om de geschiedenis van de Palestijnen te laten verdwijnen, om het verhaal van hun tragedie uit te wissen, en om een groteske ironie te vermijden over Gaza waarover - in onverschillig welk ander conflict - journalisten in hun eerste berichten over zouden schrijven: dat de oorspronkelijke, wettige, eigenaren van het Israëlische land waarop de raketten van Hamas ontploffen tegenwoordig in Gaza wonen.
Robert Fisk in The Independent (GB), 30 december 2008
 

 
 

 
 
| de vredessite / nieuwe oorlog 2009 |