menu
spacer
 
| de vredessite / Midden-Oosten 2011 |
 
 
 

Ander Nieuws:
Weekjournaal over de Nieuwe Oorlog
 
week 4, 2011
24 januari

 
Wekelijkse selectie van ander nieuws,
gemaakt door het Landelijk Platform tegen de 'Nieuwe Oorlog'.
Om deze uitgave thuisbezorgd te krijgen, abonneer op de speciale mailing list.
 
De volledige tekst van de onvertaalde berichten is (tenzij anders aangegeven) in het Engels.
 
Een opmerking over "Fair Use Policy"
 

Vertaalde berichten:
 
Tunesië als omvallende dominosteen? Nee, maar wel democratisch dilemma voor VS
 
(..)
De val van autoritaire regimes komt vaak als een verrassing - de machthebbers hebben zich misrekend in de schaal van de volkswoede; in de bereidheid van de burgers om de traditionele controletechnieken te trotseren; en het belangrijkste, in de bereidheid van de veiligheidstroepen om hun landgenoten te doden ter verdediging van het regime.
(..)
Dit zou wel eens het juiste moment kunnen zijn voor de sleutelfunctionarissen van de Arabische autocratische regimes om een loonsverhoging te vragen. Het cruciale moment voor de ommekeer in Tunesië van afgelopen week kwam, toen de veiligheidstroepen of een belangrijk deel van hen weigerden te vuren op hun medeburgers om de heersende familie te beschermen. (..) Wanneer soldaten op straat worden ingezet om te vuren op mensen die ze herkennen als hun buren is hun loyaliteit verre van zeker. En het was duidelijk dat in Tunesië de officiersklasse klaarstond om een nieuwe regeringscombinatie uit te proberen op het moment dat de hebzucht van de heersers een volksopstand had ontketend.
(..)
De in Beiroet werkende commentator Rami Khoury waarschuwt dat het voorbarig is om Tunesië te zien als een “Berlijnse Muur-moment”, maar vergelijkt de gebeurtenissen wel met de opstand tegen het Poolse communisme die in 1980 werd geleid door de vakbond Solidarnosc. Hoewel het Poolse regime geschokt was en nog negen jaar overleefde, begon met Solidarnosc het aftellen van de laatste jaren van de satellietregimes in Oost-Europa.
(..)
Wat Tunesië meer dan wat ook aantoont is de diepgewortelde zwakte van een autoritaire Arabische orde die tientallen jaren lang betrouwbaar is gebleken voor de regionale strategie van de VS en nu Washington gevangen houdt tussen de democratische impuls en de angst voor de gevolgen ervan.
 
Tony Karon in Time, 18 januari 2011
 

 
Contouren grote en blijvende Amerikaanse aanwezigheid in Irak krijgen vorm
 
Hoewel de Iraakse leiders erop aandringen dat de Verenigde Staten zoals afgesproken eind 2011 al hun troepen terugtrekken, beginnen de contouren van een grote en blijvende Amerikaanse aanwezigheid vorm aan te nemen.
 
Er kan nog steeds onderhandeld worden over een langer verblijf van de troepen, maar de politiek van de nieuwe Iraakse regering maakt dat in toenemende mate onwaarschijnlijk en de regering Obama heeft weinig belangstelling getoond om het punt door te drukken.
 
In plaats daarvan worden er nu plannen gemaakt om een aantal van de meest opvallende symbolen van de rol van de VS over te dragen aan het Iraakse ministerie van Buitenlandse Zaken - waaronder enkele grote bases en een belangrijk deel van de Groene Zone.
 
Het ministerie wil de bases gebruiken om een strijdmacht van particuliere veiligheidsbedrijven en hun ondersteunende staf te huisvesten. Dat potentieel zal naar verwachting tussen de 7000 en 8000 personeelsleden omvatten, drie keer zoveel als nu.
(..)
De meeste van de 86 resterende VS-bases in het land zullen naar verwachting overgedragen worden aan Irak. Waarschijnlijk worden onder meer het zwaar beschadigde vroegere paleis van de Republikeinse Garde van Saddam Hussein en het vroegere hoofdkwartier van de Baath partij aan het ministerie overgedragen. Dit is wel een groot verschil met de vliegbases en andere militaire installaties die de planners van het Pentagon aanvankelijk voor onbepaalde tijd wilden houden ter afschrikking van toekomstige regionale conflicten.
(..)
 
The Washington Post, 12 januari 2011
 

Onvertaalde berichten:

"Glaspie-memo" ontkracht "veiligheidsredenen" voor geheimhouding gelekte documenten
Het meest gezochte document van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken van de laatste decennia, het beruchte "Glaspie-memo" werd pas geleden gepubliceerd door WikiLeaks. Het memo bevat een gesprek tussen ambassadeur April Glaspie en de Iraakse president Saddam Hussein on 25 juli 1990, precies een week vóór de Iraakse invasie in Koeweit, en Glaspie's geruststelling aan Hussein over zowel standvastige Amerikaanse vriendschap als het feit dat Amerika niet geïnteresseerd zou zijn in het Koeweitse grensconflict.
Antiwar.com (VS), 20 januari 2011
 
In Afghanistan laten opstandelingen vechten over aan bommen
Als de slagvelden van Afghanistan de "speerpunt" zijn, is het afgelegen district Sangin in de provincie Helmand het uiterste puntje hiervan: de dodelijkste plek in de meest-bevochten provincie voor mariniers die het Amerikaanse offensief in Taliban-gebied leiden.
The New York Times (VS), 17 januari 2011
 
Noordiraakse gouverneur snijdt elektriciteit voor Bagdad af
Een plaatselijke gouverneur in het olierijke noorden van Irak heeft de voor Bagdad bestemde elektriciteit van een elektriciteitscentrale in zijn provincie afgesneden. De reden: zijn eigen inwoners hebben te weinig elektriciteit deze winter.
The Associated Press (VS), 17 januari 2011
 
Israëlische connectie met nucleaire netwerk A.Q. Khan?
De New York Times bericht dat de "Stuxnet-worm", een virus ontworpen om het Iraanse uranium-verrijkingsprogramma aan te vallen, een gezamenlijke Amerikaans-Israëlische onderneming was. Eén van de cruciale elementen erin was de mogelijkheid om te testen of het virus P-1 ultracentrifuges onklaar kon maken, het type dat Iran in grote aantallen gebruikt in de verrijkingsfabriek van Natanz. Israël heeft rijen van dit type centrifuge staan in zijn eigen clandestine kernwapenfabriek in Dimona. De vraag is: hoe kwam Israël in het bezit van zoveel P-1 ultracentrifuges?
War in Context (VS), 16 januari 2011
 
Libanon in impasse
In de dalen, op de bergen, in de straten van Beirut - Ik heb nog nooit zoveel soldaten gezien. Gaan ze Jeruzalem "bevrijden"? Of gaan ze alle Arabische dictators verdrijven? Ik vermoed eerder dat ze bedoeld zijn om te voorkomen dat Libanon naar een burgeroorlog afglijdt.
Robert Fisk in The Independent (GB), 14 januari 2011
 
Sadr staat op terugtrekking VS uit Irak
Waarnemers in Washington zijn bezorgd dat de terugkeer naar Irak van Sayyid Muqtada al-Sadr een herziening zal voorkomen van de "Status of Forces Agreement" tussen Irak en de VS. Sadr heeft geëist dat de regering van premier Nuri al-Maliki zijn beloften inlost om de Amerikaanse militaire aanwezigheid te beëindigen.
Juan Cole in Information Clearing House (VS), 14 januari 2011
 
Hebben we het bij het verkeerde eind over Ahmadinejad?
Is het mogelijk dat de opschepper president Mahmoud Ahmadinejad geen leidende kracht is achter een deel van Iran's meest onderdrukkende politiek maar eigenlijk een hervormer wiens pogingen om Iran te liberaliseren, seculariseren en zelfs te "Persianiseren" bij herhaling zijn gesmoord door de meer conservatieve facties van het land?
The Atlantic (VS), 13 januari 2011
 
VS blijft geld stoppen in falende Afghaanse projecten
Jarenlang hebben Amerikaanse ambtenaren het grootste elektriciteitsproject van Kabul voorgesteld als een stralend voorbeeld van hoe Amerikaanse belastingdollars Afghanistan zouden redden van schrijnende armoede en decennia van ontmoedigend conflict. Maar achter de schermen uitten diezelfde ambtenaren hun woede over de trage voortgang van het project en de uit de pan rijzende kosten.
McClatchy Newspapers (VS), 12 januari 2011
 
Clinton in de fout over Iran-sancties
Minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton heeft intelligente dingen gezegd tijdens haar bliksembezoek aan de Arabische Golfstaten, met name dat oorlog met Iran geen goed idee is. Maar Clinton ging vervolgens appels met peren vergelijken toen ze beweerde dat "sancties werken" in het vertragen van Iran's uranium-verrijkingsprogramma.
The Nation (VS), 11 januari 2011
 
Waarom de teloorgang van het 'vredesproces' goed zou kunnen zijn
Erkennen dat de tweestaten-oplossing niet langer op tafel ligt opent de deur voor andere wegen die niet afhankelijk zijn van Westerse inmenging. Het begraaft de fictie dat een Palestijnse staat zal ontstaan vanuit de goede bedoelingen van het Westen, in plaats van uit de politieke werkelijkheid van het Midden-Oosten.
Alastair Crooke in The Christian Science Monitor (VS), 11 januari 2011
 
Pakistan stort ineen als VS niet weggaat uit Afghanistan
Toen generaal Musharraf na '11 september' koos voor bondgenootschap met de Amerikanen in de 'oorlog tegen terreur', beging hij een fundamentele blunder. Van de ene dag op de andere veranderde hij de jihad-groepen die in het leven waren geroepen om buitenlandse bezetting te bestrijden van aanhangers in vijanden, mensen die bereid waren het Pakistaanse leger te bevechten vanwege diens steun aan de Amerikaanse invasie.
The Observer (GB), 9 januari 2011
 
Blackwater op weg naar het Heilige Land?
Jeruzalem: een kruitvat van nationalistisch en religieus venijn, een hardnekkige brandhaard voor wereldwijde crisis. Precies de plaats waar je de meest beruchte huurlingen ter wereld zou willen neerzetten.
Wired (VS), 7 januari 2011
 

 
 

 
 
| de vredessite / Midden-Oosten 2011 |