| de vredessite / midden-oosten 2010 |
Jonathan Pollak veroordeeld voor geweldloze actie
Samenvatting door Jan Bervoets
27 december 2010 - Langzamerhand begint de Israëlische regering niet alleen Palestijnen, maar ook zijn eigen staatsburgers op te sluiten voor hun geweldloze acties tegen de muur. Op 27 december vond de eerste veroordeling tot gevangenisstraf plaats voor Jonathan Pollak.
De achtentwintigjarige graficus werd veroordeeld tot drie maanden gevangenisstraf voor deelname aan een illegale vereniging. In werkelijkheid wil de Israëlische justitie hem in de gevangenis voor zijn activiteiten als “anarchist against the wall”.
Met name is hem kwalijk genomen dat hij in Budrus heeft weten te bewerkstelligen dat de scheidingsmuur van Israël met Palestina niet dwars door het dorp zou lopen en dat de schade aan de Palestijnen daardoor werd verminderd.
Hij stond daarvoor echter niet terecht. Op 31 januari 2008 werd hij als enige opgepakt tijdens een fietstocht van de 'Kritische Massa' tegen de oorlog in Gaza, omdat hij niet had opgeroepen tot ontbinding van die tocht. De openbaar voorbereide tocht was de bedoelde 'illegale bijeenkomst'. De 'Kritische Massa' was echter een bekende milieuorganisatie, die al herhaaldelijk ongestoord demonstratieve fietstochten in Tel Aviv hield.
Maar Pollak is vooral bekend om zijn berichtgeving over de strijd tegen de muur in Israël. Hij ontwierp pamfletten en riep op tot geweldloze weerbaarheid. Een Palestijnse filmmaker Aymed Morrar zei van hem: "Jonathan is een man die probeert te bewijzen dat de mensen die geloven in bezettingen niet menselijk of beschaafd kunnen handelen. Hij wil ook bewijzen dat verzet tegen onderdrukking en bezetting niet alleen maar terrorisme of moord betekent."
Zijn advocaat Gaby Lasky stelt: "Justitie zelf moet eens kijken naar het leed dat de inwoners van Gaza is toegebracht, en ook hoe het zijn gezicht afwendt wanneer zij te maken heeft met de realiteit van de bezetting."
Tijdens het proces verklaarde Pollak geen taakstraf te willen (wat in Israël “burgerdienst” wordt genoemd), en weigerde ook de boete van 1500 sjekel te betalen, die hem naast zijn gevangenisstraf werd opgelegd. Tegenover journalisten verklaarde hij: "Ik denk dat wat we deden, op de fiets rijden door de straat, de meest fatsoenlijke manier is om vrijheid van meningsuiting uit te oefenen. Als we voor zulke dingen worden gestraft, dan ben ik blij dat ik naar de gevangenis ga." En: "Je moet weten dat de meeste van mijn vrienden die voor dezelfde misdaden zijn opgepakt veel zwaardere vonnissen hebben gekregen, zelfs achttien maanden door militaire rechtbanken, allemaal omdat ze Palestijnen zijn."
terug/back | de vredessite / midden-oosten 2010 |