IKV-delegatie bezoekt Irak en Iran, 12-23 februari
Persbericht
Den Haag, 12 februari 2003 - Een delegatie van het IKV, bestaande uit Mient Jan Faber, algemeen secretaris van het IKV, Naglaa Elhajj, IKV-projectleider Irak en Fuad Hussein, zal een bezoek brengen aan Noord Irak en Iran. Doel van het bezoek is om, nu de spanningen oplopen en de oorlog voor de deur lijkt te staan, te onderzoeken hoe wij onze partners en vrienden in Irak terzijde kunnen staan. De delegatie hoopt terug te komen met een aantal concrete voorstellen om solidariteit te tonen met mensen en groepen in Irak, in de moeilijke tijd die voor ons ligt. De delegatie zal ook spreken met het binnenlandse verzet tegen het regime van Saddam Hussein. Bovendien hoopt de delegatie een goed beeld te krijgen van hoe de mensen zich voorbereiden op de naderende oorlog, met al hun angsten en verwachtingen. Nu al krijgen we berichten binnen dat vrouwen en kinderen weg trekken uit enkele steden en hun toevlucht in de bergen en dorpen zoeken, bang als zij zijn voor mogelijke wraakacties van Saddam Hussein, waarbij het gebruik van chemische of biologische wapens niet kan worden uitgesloten.
Bij terugkomst in Nederland zal het IKV een publieke bijeenkomst organiseren waar verslag zal worden gedaan van de reiservaringen en de concrete voorstellen voor solidariteit met de bevolking zullen worden gepresenteerd en besproken. De datum van deze bijeenkomst is voorlopig vastgesteld op vrijdag 28 februari te Amsterdam.
Voor extra informatie kunt u contact opnemen met het IKV, Juul Muller: 070 350 71 00 of 06 24787919. Zie ook www.ikv.nl, voor een overzicht van artikelen, stellingname en handelingsperspectief inzake Irak. Onderstaand treft u een beschrijving van de IKV-positie inzake Irak.
Irak!
Waar is het IKV vóór? Waar is het IKV tegen?Tegen:
Het IKV is tegen oorlog. Geen zinnig mens kan voor oorlog zijn en wij, als vredesbeweging, al helemaal niet. De tegenstelling die hier en daar gecreëerd wordt tussen de zgn. voorstanders en de zgn. tegenstanders van de oorlog, waarbij het IKV soms tot de eerste groep wordt gerekend, is vals. Dat ons standpunt afwijkt van de standpunten die door ander vredesorganisaties worden ingenomen hangt samen met het volgende punt.
Het IKV is tegen tirannie. Niemand kan toch de geringste sympathie opbrengen voor een tiran als Saddam Hussein die vele honderdduizenden van zijn eigen onderdanen heeft vermoord in de jaren van zijn schrikbewind. Aan die tirannie moet een einde komen. Het IKV voelt zich verplicht mee te denken hoe dit kan worden gerealiseerd. Daarmee begeven we ons op glad ijs. Maar we zijn het aan onze partners in Irak, die zuchten onder het schrikbewind van Saddam Hussein, verplicht.
Het IKV is tegen een eenzijdige militaire actie van de VS, Engeland en nog enkele ander landen, dus een actie zonder een stevig mandaat van de VN- veiligheidsraad. De risico’s van zo’n actie zijn zo groot, in termen van mensenlevens, terroristische tegenacties, destabilisatie van de regio, en wat dies meer zij, dat het onverantwoord is aan zo’n onderneming te beginnen.
Het IKV is tegen massavernietigingswapens. Niet voor niets hebben we jarenlang campagne gevoerd voor een kernwapenvrije wereld. We zijn ons ook bewust van het feit dat massavernietigingswapens in de handen van een tiran een extra groot gevaar is, omdat het gebruik ervan tegen de eigen bevolking en tegen andere volken niet kan worden uitgesloten. Saddam Hussein heeft dit laten zien. Irak moet daarom ontwapend worden en onder curatele geplaatst zolang het huidige regime aan de macht is.
Voor:
Het IKV is voor vrede en voor mensenrechten. Wij proberen aan die twee waarden - vrede en mensenrechten – gelijktijdig recht te doen. Vrede en mensenrechten zijn voor ons onafscheidelijk. Dat wil zeggen dat ‘om de lieve vrede wil’ de mensenrechten niet even terzijde geschoven mogen worden. We realiseren ons zeer wel dat het bijeen houden van deze waarden ons voor grote uitdagingen plaatst. Militair ingrijpen kan nodig zijn om de mensenrechten te herstellen of om te voorkomen dat deze op grote schaal geschonden worden. Maar militair ingrijpen betekent ook oorlog en dus geen vrede. In Bosnië, Kosovo en Afghanistan heeft het IKV met dit dilemma geworsteld. In het geval van Irak is het niet anders.
Het IKV is, omwille van de mensenrechten, voor “regime change” in Irak. Het Iraakse volk lijdt al veel te lang onder het bewind van Saddam. Het is de hoogste tijd dat Saddam wordt verwijderd, want vrijwillig zal hij niet opstappen. Het verlangen naar vrijheid mag niet langer onbeantwoord blijven.
Het IKV is daarom voor grote en volhardende internationale druk op het regime van Saddam Hussein, zowel van buitenaf als van binnenuit. Een andere (vreedzame) weg om van Saddam af te komen zien we niet. Die druk zou kunnen werken als de hele internationale gemeenschap bereid is er achter te gaan staan. Er is daarom een stevig mandaat van de VN-veiligheidsraad nodig. De druk van buitenaf heeft echter ook een militaire component nodig, want een tiran heeft geen boodschap aan louter vredelievende woorden. Er is helaas een stok achter de deur nodig. De politieke en militaire druk van buitenaf, door Amerikaanse en Britse troepen, maakte het mogelijk dat er wapeninspecteurs in Irak werden toegelaten. Van binnenuit kan de druk op het regime van Saddam Hussein worden vergroot als er nog en steeds meer internationale aanwezigheid komt in Irak. Er moeten, vindt het IKV, ook mensenrechteninspecteurs komen en eveneens een VN-troepenmacht ter bescherming van zowel de wapeninspecteurs als de burgers van Irak. Enkele van deze ideeën zijn onlangs ook naar voren gebracht door Frankrijk, Duitsland en Rusland.
Het IKV is er voor dat deze internationale druk van buitenaf en van binnenuit zo lang mogelijk wordt volgehouden en opgevoerd om zodoende langs deze weg het regime van Saddam Hussein geleidelijk aan te ondermijnen totdat hij door de Irakezen zelf uit de macht kan worden gezet. Het IKV realiseert zich echter het risico van de hier voorgestane weg. Als deze weg geen succes heeft kan het uiteindelijk toch op een oorlog uitlopen. Want één ding moet worden voorkomen en dat is dat Saddam Hussein opnieuw als winnaar uit de bus komt. Als alle middelen zijn uitgeput, kan het moment aanbreken dat er militair ingegrepen moet worden, omwille van de gerechtigheid. Dit risico heeft het IKV gewikt en gewogen en met grote terughoudendheid voor zijn rekening genomen, vooral ook omdat onze partners in Irak daarop hebben aangedrongen. Zij zien namelijk geen andere weg naar bevrijding dan de hier geschetste.
IKV
Juul Muller
Postbus 85893, 2508 CN Den Haag Mobiele: 06 24787919, tel. (doorkiesnr.): 070 338 49 10 fax: 070 354 26 11
E-mail: jmuller@ikv.nl Web: www.ikv.nl
_____
menu | dDH